Na sahrani Bore Čorbe prisustvovala dva zločinca, oba su osuđena za ratne strahote

Na sprovod Bore Đorđevića, frontmena benda Riblja Čorba, prisustvovalo je mnogo poznatih osoba. S obzirom na to da je Đorđević bio poznat po svojim četničkim stavovima, koje je otvoreno isticao, nije iznenađujuće da su mu na posljednji ispraćaj došli i Veselin Šljivančanin i Dragan Vasiljković, poznat kao kapetan Dragan, obojica osuđeni ratni zločinci.

Šljivančanin je osuđen zbog zločina na Ovčari i odslužio je pet godina zatvora, dok je Vasiljković, nakon devet godina pritvora u Australiji, izručen Hrvatskoj 2015. godine. Osuđen je na 15 godina zatvora zbog ratnih zločina u nekoliko mjesta, a protjeran je iz Hrvatske 2020. godine.

Podsjetimo, Bora Đorđević je preminuo u srijedu, u 72. godini života, u bolnici u Ljubljani, gdje se liječio od teške upale pluća. Bio je kontroverzan, ali i autor nekih od najvećih hitova jugoslavenskog rocka, poput “Lutke sa naslovne strane”, “Dobro jutro”, “Pogledaj dom svoj anđele”, “Ostani đubre do kraja” i “Kad padne noć”.

Rođen je 1. novembra 1952. godine u Čačku, a prije formiranja benda Riblja Čorba s Mišom Aleksićem, Ratkom Kojićem i Miroslavom Milatovićem, bio je član bendova Suncokret i Rani mraz. Studirao je Pravni fakultet u Beogradu, a kasnije pokušao upisati Fakultet dramskih umjetnosti, no bez uspjeha.

Popularnost Riblje Čorbe temeljila se na provokativnim temama iz svakodnevnog života i društva, zbog čega je Bora bio poznat po svojoj kontroverznosti i na sceni i van nje. Radio-televizija Srbije podsjeća da je Đorđević, nakon objave albuma “Koza nostra” 1990. godine, bio optužen za “vrijeđanje radničke klase Jugoslavije”, no optužbe su kasnije odbačene.

Bora je bio poznat po podršci Miloševićevom režimu tokom ratova u bivšoj Jugoslaviji, kao i po nacionalističkim i radikalnim izjavama, uključujući pjesme poput “E moj druže zagrebački”. Zbog toga nikada nije nastupao u nezavisnoj Hrvatskoj, a bio je i proglašen četničkim vojvodom.

Neko vrijeme se bavio i politikom, pridruživši se Gradskom odboru konzervativno-desne Demokratske stranke Srbije u Beogradu nakon političkih promjena u Srbiji u oktobru 2000. godine. Također je bio savjetnik ministra kulture u vladi Vojislava Koštunice, no podnio je ostavku nakon manje od godinu dana .